پوشش های جدید در دهه اخیر برای مصارف مختلف منجمله بعنوان عایق رطوبتی و
حرارتی بسیار توسعه پیدا کرده است امروزه در اکثر کشورهای اروپایی و
آمریکایی به جای ایزوگام و مواد نفتی از شبه پلیمرها بعنوان جایگزینی مناسب
استفاده می شود . در این عایق ها از دو ترکیب اصلی ، یکی رنگهای پایه
اکلریلیک و دیگری پودرهای سرامیکی (در برخی از انواع عایقها اضافه شده است )
به منظور باز تابش نور خورشید استفاده شده است .عایقکاری و بهینه سازی برای عایقکاری دو حالت متصور است؛ یکی اینکه ما
میخواهیم ساختمان را بر اساس مبحث نوزدهم مقررات ملی ساختمان بسازیم یا
اینکه ساختمان ما ساخته شده و باید احیا شود.آنچه مسلم است؛ مردم هیچ وقت
برای زیبایی به عایقکاری روی نمیآورند و تنها زمانی به این کار اقدام
میکنند که بدانند هزینه انرژی آنها از این طریق کاهش مییابد،بنابراین وقتی
از عایق صحبت میشود بحث سیوینگ انرژی حرارتی و برودتی مطرح است.
در گزارش حاضر به روش آزمون ، نتایج عملی استفاده از این مواد بر روی 4
سطح مختلف مورد آزمایش قرارگرفته که عبارتند از 1-سطح پشت بام که قبلاً
ایزوگام شده بود 2- بدنه کولر آبی 3-یک سطح فلزی آهنی (مشابه کانال کولر)
4- سنگ مرمرتراورتن . هدف از این آزمایش بررسی تأثیربکارگیری این نوع پوشش
از نقطه نظر کاهش تأثیر اشعه خورشید و تلفات انرژی بوده، تا در صورت مفید
بودن آن توصیه های لازم برای ترویج استفاده از این مواد انجام پذیرد .